Napisałam artykuł na portal Nursing, Wydawnictwa Lekarskiego PZWL, o czymś dla Nas, Pacjentów i jednocześnie dla Nas, Medyków bardzo istotnym.
Dlaczego dla Pacjentów?
Bo jeśli mamy szansę zareagować najszybciej, jak tylko można, zanim pojawią się coraz to cięższe objawy wskazujące cukrzycę, to zróbmy to. Tłumacząc wprost to sytuacja, gdy rozpoznajemy cukrzycę w stanie, gdy dziecko chce częściej pić, częściej korzysta z toalety, jest trochę osłabione. Gdy brakuje wiedzy o pierwszych symptomach choroby, często są one przeoczone i dziecko trafia z objawami powyższymi, a dodatkowo jeszcze ketozy i kwasicy w postaci nudności, wymiotów, bólów brzucha, duszności a nawet zaburzeń świadomości. W takich sytuacjach pierwsze zetknięcie z chorobą odbywa się na Intensywnej Terapii Dziecięcej (OITD), z trwającą walka o życie dziecka. Kto chciałby stawać, jako rodzic, opiekun czy bliska osoba dziecka, w takich okolicznościach?
Dlaczego dla Medyków?
Dlatego, że często przeżywamy takie momenty równie mocno. Walka o życie człowieka ma najwyższą wartość, a gdy staje się przy młodym człowieku, który dopiero rozpoczyna swoje życie… Emocje są ogromne.
Po prostu, lepiej widzieć pacjenta, przytomnego, nawet jeśli towarzyszy rodzicom przerażenie, bo poziom cukru jest chwilowo wysoki.
