Wysiłek fizyczny

Heeej! Lubicie sport?

Ja od najmłodszych lat kocham górskie wędrówki! (Pewnie widać i jeszcze nie raz zobaczycie na zdjęciach?). Uwielbiam biegać, jeździć na rowerze, rolkach i  grać w siatkówkę, przed ciążą często również ćwiczyłam na siłowni (głównie cardio, zumba i piloxing:)) i uczestniczyłam w zajęciach krav magi. Teraz również staram się być aktywna, głównie ćwiczę w domu i robie dłuuugie spacery.

 

PS. Podpowiem, że powyższe zdjęcie jest z drogi na Ślęże, więc górki, na początku ciąży! ?? (chociaż jeszcze o niej nie wiedziałam, ale już czułam, że moja kondycja jest słabsza).

 

 

Według najnowszych zaleceń klinicznych  PTD (z 2020r.) dotyczących wysiłku fizycznego u chorych na cukrzycę – ze względu na wielokierunkowe korzyści, jakie przynosi jego wykonywanie — jest integralną częścią prawidłowego, kompleksowego postępowania w leczeniu cukrzycy, w celu uzyskania optymalnego efektu wysiłek fizyczny powinien być regularny, podejmowany co najmniej co 2–3 dni, jednak najlepiej codziennie.

Często słyszę o zwolnieniach lekarskich dla dzieci z CT1, z wf-u! Wtedy dopada mnie myśl, dlaczego i po co ktoś chce te dzieci tak skrzywdzić? Wysiłek fizyczny jest naturalną częścia życia, bez niego możemy wyłącznie pogorszyć stan zdrowia.

Cukrzyca nie jest przeciwskazaniem do wysiłku, jest potencjalnym wskazaniem do niego! 

Być może zdajecie sobie sprawę jakie pozytywne działanie niesie za sobą aktywność fizyczna, ale przytoczę najważniejsze i myślę, że najbardziej motywujące powody żeby wysiłek fizyczny stał się Naszą zdrową codziennością!

Aktywność fizyczna przede wszystkim wspomaga utrzymanie prawidłowej masy ciała (po ok. pół godziny uruchamiane są zapasy tłuszczu w organiźmie), zwiększa insulinowrażliwość, bo gdy ćwiczymy Nasz organizm potrzebuje mniej cząsteczek insuliny żeby wprowadzić do komórek glukozę! Genialne, prawda? Co więcej, wiele badań potwierdza, że np. bieganie ma działanie antydepresyjne i nie przesadzając – jednostajny wysiłek działa podobnie jak leki antydepresyjne! Podczas stresu napewno zauważyliście znaczny wzrost glikemii i trudniejsze utrzymanie prawidłowych wartości – wspaniałym lekiem antystresowym jest znów aktywność fizyczna, ponieważ nie tylko rozładuje nagromadzone emocje, ale również spali wyprodukowaną przez wątrobę, porcję glukozy.

Istnieją dwa rodzaje wysiłku: tlenowy i beztlenowy (o tym będzie osobny wpis:)), które się od siebie różnią i każdy inaczej wpływa na organizm, szczególnie na poziomy cukru u cukrzyka, ale zawsze musimy zwracać bardzo dużą uwagę na hipoglikemie.

Czy jakieś rodzaje sportu są Nam, jako osobom chorującym na cukrzycę zakazane? Myślę, że nie, ale to zależy od wielu czynników, ogólnego stanu zdrowia oraz wyrównania cukrzycy. Dla przykładu podam sporty wodne, jak nurkowanie, windsurfing, czy też wspinaczka wysokogórska – są to sporty wysoce ryzykowne. Na ten rodzaj aktywności powinny decydować się osoby z bardzo dobrze wyrównaną cukrzycą i w towarzystwie osoby bliskiej, która będzie potrafiła udzielić pomocy, w sytuacji kryzysowej.

 

Sport jest wspaniałym wynalazkiem, z którego powinniśmy korzystać jak najwięcej! Uczymy się samych siebie, pokonujemy własne słabości, ale także dzięki niemu możemy przeżywać wiele sukcesów i radości! Życzę, aby każdy miał swoją ulubioną aktywność, dzięki której będzie doświadczał cudownego działania endorfin! Temat sportu jeszcze nie jednokrotnie się tu pojawi, ponieważ jest to temat bardzo rozległy, ale myślę, że również bardzo ciekawy.

Miłego czytania 🙂

 

 

 

 

 

Bibliografia:

  1. Diabetologia Praktyczna: Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2020 – Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego; ViaMedica, 2020
  2. dr hab. n. med. Szypowska A. i wsp.: Mam cukrzycę typu I. Edycja 4.